دستورات کاربردی CentOS

دستورات کاربردی service, chkconfig, RunLevels:

برای ایجاد محدودیت و مدیریت و فعال و غیر فعال کردن نرم افزارها و ابزارها و سرویس ها در یک سرور مجازی به کار می رود.

 

۱) دستور chkconfig: دستوری که برای مشخص کردن سرویس ها و فعال کردن آن بعد از بالا امدن سیستم (بوت شدن) می باشد.

سرویس های حیاتی ما در یک سرور Cron,iptable,ssh,apache,… می باشد که باید فعال باشند.

پارامترها:

on: فعال کردن سرویس بعد از بوت شدن سیستم.

off: غیر فعال کردن سرویس بعد از بوت شدن سیستم.

برای حذف سرویس بعد از بوت شدن:

chkconfig –del [service name]

دستور service: برای فعال و غیر فعال و ریست کردن (راه اندازی مجدد) سرویس ها به کار می رود.

پارامترها:

Start: برای فعال کردن سرویس استفاده می شود.

stop: برای غیرفعال کردن سرویس استفاده می شود.

status: برای نمایش وضعیت سرویس به کار می رود

restart: برای راه اندازی مجدد سرویس استفاده می شود.

کاربرد آن: زمانی که شما یک سری تغییر در کانفیگ های سرویس اعمال می کنید. باید ان را restart کنید تا تنظیمات جدید اعمال شوند.

مثال ۱: برای فعال کردن همیشگی سرویس ها بعد از بوت شدن سیستم:

service httpd start

chkconfig httpd on

یا

service httpd start

chkconfig –levels 235 httpd o

مثال ۲ : دیدن سرویس ها و RunLevels مربوط به آن ها:

chkconfig –list | less

مثال ۳: لیست کردن سرویس هایی که با اسم جست و جویی شما تطابق دارند:

chkconfig –list | grep[servicename]