فرامین و دستورات کاربردی CentOS: service, chkconfig, RunLevels : برای ایجاد محدودیت و مدیریت و فعال و غیر فعال کردن نرم افزارها و ابزارها و سرویس ها در یک سرور مجازی به کار می رود.
دستورات مهم و کاربردی CentOS
۱) دستور chkconfig:
دستوری که برای مشخص کردن سرویس ها و فعال کردن آن بعد از بالا امدن سیستم (بوت شدن) می باشد.
سرویس های حیاتی ما در یک سرور Cron,iptable,ssh,apache,… می باشد که باید فعال باشند.
پارامترها:
- on: فعال کردن سرویس بعد از بوت شدن سیستم.
- off: غیر فعال کردن سرویس بعد از بوت شدن سیستم.
- برای حذف سرویس بعد از بوت شدن:
chkconfig –del [service name]
دستور service:
برای فعال و غیر فعال و ریست کردن (راه اندازی مجدد) سرویس ها به کار می رود.
پارامترها:
- Start: برای فعال کردن سرویس استفاده می شود.
- stop: برای غیرفعال کردن سرویس استفاده می شود.
- status: برای نمایش وضعیت سرویس به کار می رود
- restart: برای راه اندازی مجدد سرویس استفاده می شود.
کاربرد آن: زمانی که شما یک سری تغییر در کانفیگ هایسرویس اعمال می کنید. باید ان را restart کنید تا تنظیمات جدید اعمال شوند.
مثال ۱: برای فعال کردن همیشگی سرویس ها بعد از بوت شدن سیستم:
service httpd start
chkconfig httpd on
یا
service httpd start
chkconfig –levels 235 httpd o
مثال ۲ : دیدن سرویس ها و RunLevels مربوط به آن ها:
chkconfig –list | less
مثال ۳: لیست کردن سرویس هایی که با اسم جست و جویی شما تطابق دارند:
chkconfig –list | grep[servicename]
