انواع سرورهای مجازی – بخش پایانی

در این مقاله به بررسی سه نوع از سرور های مجازی ؛ سرور مجازی کامل ، سرور مجازی با پشتیبانی سخت افزاری، سرور مجازی سطح هسته میپردازیم .

 

 

مجازی سازی کامل

 مجازی سازی کامل بسیار شباهت به مدل paravirtualization است. این شامل قابلیت برای تقلید سخت افزار اساسی در صورت لزوم است. مجازی سازی کامل باعث می شود که هیپورویس “عملیات” دستگاه را “تپید” کند که OS استفاده می کند تا وضعیت سیستم را بخواند یا تغییر دهد یا عملیات ورودی / خروجی (I / O) انجام شود. پس از آنکه آنها را به دام انداخت، هیپورویس این عملیات را در نرم افزار شبیه سازی می کند و کدهای وضعیت را مطابق با آنچه سخت افزار واقعی ارائه می دهد، باز می کند. به همین دلیل است که سیستم عامل بدون تغییر، می تواند در بالای Hypervisor اجرا شود. سرور VMWare ESX از این روش برای دستیابی به مجازی سازی استفاده می کند. این یک نسخه سفارشی لینوکس به نام سرویس کنسول به عنوان سیستم عامل اداری آن استفاده می کند. این به سرعت به عنوان paravirtualization نیست. 

 

 

سرور مجازی با پشتیبانی سخت افزاری

 مجازی سازی با کمک سخت افزاری بسیار شبیه به پاراویرایت کردن و مدل مجازی سازی کامل در عمل است. این یک تکنیک Hypervisor است اما تنها در سیستم هایی که از مجازی سازی سخت افزاری پشتیبانی می کنند استفاده می کند. این فرمت های تکمیلی سخت افزاری را به معماری x86 متصل می کند تا بسیاری از سربار های هیپوویریس را در ارتباط با تروجان و شبیه سازی عملیات های I / O و دستورات وضعیت در یک سیستم مهمان، حذف نماید. Hypervisors مبتنی بر سیستم های مانند Xen و VMWare ESX سرور، و فن آوری های مجازی سازی در سطح هسته مانند KVM، می توانید از پشتیبانی سخت افزاری برای مجازی سازی که در آخرین نسل از اینتل (Intel VT، aka Vanderpool) و AMD ( پردازنده های AMD-V، aka Pacifica). ماشین های مجازی در یک محیط مجازی سازی سخت افزاری می توانند سیستم عامل های غیرقابل اصلاح را اجرا کنند، زیرا hypervisor می تواند از پشتیبانی سخت افزاری مجازی سازی برای انجام عملیات مجاز و تحت حفاظت و درخواست های سخت افزاری و ارتباط با مدیریت و مدیریت ماشین های مجازی استفاده کند.

 

 مجازی سازی سطح هسته

این نوع مجازی سازی نیازی به hypervisor ندارد، بلکه یک نسخه جداگانه از هسته لینوکس و یک ماشین مجازی مرتبط به عنوان یک فرایند فضای کاربر در میزبان فیزیکی را اجرا می کند. این یک راه ساده برای اجرای چندین ماشین مجازی در یک هاست است. KVM از راننده دستگاه در هسته میزبان برای ارتباط بین هسته اصلی لینوکس و ماشین های مجازی استفاده می کند. این نیاز به پشتیبانی از پردازنده برای مجازی سازی (Intel VT یا AMD-v) دارد و از یک پردازش QEMU کمی اصلاح شده به عنوان صفحه نمایش و اجرایی برای ماشینهای مجازی آن استفاده می کند. نمونه هایی از این ها عبارتند از User-Mode لینوکس (UML) که در یک دوره زمانی پشتیبانی شده در کرنل لینوکس اصلی پشتیبانی می شود اما نیاز به یک ساختار خاص از هسته لینوکس برای سیستم عامل مهمان و ماشین مجازی هسته (KVM) در کرنل اصلی لینوکس ۲٫۶٫۲۰. UML به منظور اجرای یا مدیریت ماشین های مجازی آن، نیازی به هیچ نرم افزاری اداری جداگانه نیست که می تواند از خط فرمان لینوکس اجرا شود. در بسیاری از موارد، مجازی سازی سطح kernel در KVM نسخه تخصصی مجازی سازی کامل است، در حالی که هسته لینوکس به عنوان hypervisor عمل می کند، اما من فکر می کنم که UML و KVM به اندازه کافی منحصر به فرد هستند تا بتوانند از کلاس مجازی سازی سرور خود استفاده کنند.

 

 

برای کسب اطلاعات در مورد خدمات ارائه شده توسط نوین هاست ، از جمله ثبت نام دامنه ، خرید هاست ، سرور مجازی در لوکیشن های مختلف ، سرور اختصاصی ، هاست لینوکس ، هاست ابری و راه حل های هاستینگ ، به www.novinhost.org مراجعه کنید یا با شماره ۶۶۰۱۵۸۹۱ تماس بگیرید تا با یکی از اعضای بخش فروش ما صحبت کنید. پیروز و سر بلند باشید.