مقدمه ای بر هاست ابری

مقدمه ای بر هاست ابری : در این پست ما برخی از مفاهیم اساسی مربوط به هاست ابری که شامل نحوه کار مجازی سازها، اجزای یک محیط مجازی و مقایسه با سایر روش های هاست میشود را توضیح خواهیم داد. با نوین هاست همراه باشید!

 هاست ابری چیست ؟

هاست ابری یک روش استفاده از سرور های مجازی آنلاین است. که می تواند بر اساس تقاضا ایجاد، اصلاح و حذف شود. سرورهای ابری منابع مانند سرور مثل هسته های CPU و حافظه را توسط سرور فیزیکی هاست می کنند. و می توانند با انتخاب برنامه نویسی سیستم عامل و نرم افزار پیکربندی شوند. هاستینگ ابری می تواند برای هاستینگ سایت ها، ارسال و ذخیره ی ایمیل ها و توزیع برنامه های کاربردی تحت وب و سایر سرویس ها استفاده شود.

“ابر” چیست؟

“ابر” یک اصطلاح رایج است که به سرورهای متصل به اینترنت اشاره می کند. که برای استفاده عمومی از طریق پرداخت اجاره نامه پرداخت شده یا به عنوان بخشی از سرویس نرم افزاری یا سرویس پلتفرم در دسترس هستند. یک سرویس مبتنی بر ابر می تواند انواع مختلفی از جمله هاستینگ و اشتراک گذاری و توزیع نرم افزار را داشته باشد. “ابر” همچنین می تواند مورد استفاده قرار گیرد به ارجاع به محاسبات ابری، که عمل استفاده از چندین سرور مرتبط با یکدیگر برای به اشتراک گذاشتن بار کاری یک کار است به جای اجرای یک فرآیند پیچیده در یک دستگاه قدرتمند، پردازش ابری کار را در میان بسیاری از رایانه های کوچک تر توزیع می کند.

سایر روش های هاستینگ

هاست ابری فقط یکی از انواع مختلف هاستینگ است که امروز برای مشتریان و توسعه دهندگان موجود است. هرچند برخی از تفاوت های کلیدی بین آنها وجود دارد. به طور سنتی، سایت ها و برنامه های با بودجه کم و ترافیک کم استفاده از هاست اشتراکی، در حالی که کارهای بیشتری خواستار در سرور اختصاصی هاست می شود.

هاست اشتراکی رایج ترین و مقرون به صرفه ترین راه برای دریافت یک سایت کوچک و ساده و در حال اجرا است. در این سناریو، صدها یا هزاران سایت به یک منبع مشترک از منابع سرور مانند حافظه و پردازنده متصل می شوند. هاست اشتراکی به ارائه ویژگی های اساسی و غیر قابل انعطاف و ساختارهای قیمت گذاری می پردازد. زیرا دسترسی به نرم افزار اساسی سایت به دلیل ماهیت مشترک سرور بسیار محدود است.

هاست اختصاصی زمانی است که یک دستگاه فیزیکی سرور برای یک مشتری به فروش می رسد یا اجاره می شود. این انعطاف پذیرتر از هاست هاستینگ است. به عنوان یک توسعه دهنده کنترل کامل بر سخت افزار سرور، سیستم عامل و پیکربندی نرم افزار دارد. سرورهای اختصاصی در میان برنامه های کاربردی بیشتری مانند نرم افزار سازمانی و سرویس های تجاری مانند رسانه های اجتماعی، بازی های آنلاین و سیستم عامل های توسعه استفاده می شود.

چگونه مجازی ساز ها کار می کنند

محیط های ابر هاست به دو قسمت اصلی تقسیم می شوند: سرور مجازی که برنامه ها و وب سایت ها می توانند هاست باشند. و هاست های فیزیکی که سرورهای مجازی را مدیریت می کنند. این مجازی سازی چیزی است که پشت ویژگی ها و مزایای استفاده از هاست ابری است: ارتباط بین هاست و سرور مجازی انعطاف پذیری و پوسته پوسته شدن را فراهم می کند که از طریق سایر روش های هاست در دسترس نیست.

سرور مجازی

امروزه رایج ترین نوع هاست ابر، استفاده از یک سرور مجازی یا VPS می باشد. VPS سرور مجازی است  که مانند یک کامپیوتر واقعی با سیستم عامل خود عمل می کند. در حالی که سرورهای مجازی منابع را که توسط هاست آنها اختصاص داده می شود به اشتراک می گذارند  نرم افزار آنها به خوبی جدا شده است، بنابراین عملیات در یک VPS بر دیگران تاثیر نمی گذارد.

سرورهای مجازی توسط hypervisor یک هاست فیزیکی به کار گرفته می شوند  هر سرور مجازی دارای یک سیستم عامل نصب شده توسط hypervisor است. و در دسترس کاربر برای اضافه کردن نرم افزار در بالای آن است. برای بسیاری از اهداف عملی، یک سرور مجازی در استفاده از یک سرور فیزیکی اختصاصی یکسان است. اما در برخی موارد ممکن است عملکرد به دلیل سرور مجازی به اشتراک گذاری منابع سخت افزاری فیزیکی با سرورهای دیگر در یک هاست مشابه باشد.

هاست

منابع به یک سرور مجازی توسط سرور فیزیکی که در آن هاست شده است اختصاص داده می شود. این هاست با استفاده از یک لایه نرم افزاری به نام hypervisor برای راه اندازی، مدیریت و اعطای منابع به سرورهای مجازی تحت کنترل آن است. اصطلاح “hypervisor” اغلب برای اشاره به هاست فیزیکی مورد استفاده قرار می گیرد که hypervisors (و سرورهای مجازی آنها) نصب شده اند.

هاست مسئول تخصیص حافظه، هسته پردازنده و اتصال شبکه به یک سرور مجازی است. هنگامی که یکی از راه اندازی شده است. وظیفه جاری hypervisor این است که برنامه ریزی فرآیندهای بین هسته های پردازنده مجازی و جسم های فیزیکی را در نظر بگیریم. زیرا سرورهای چند مجازی ممکن است از همان هسته های فیزیکی استفاده کنند. روش انتخاب برای برنامه ریزی فرایند یکی از تفاوت های کلیدی بین هیپنارسورهای مختلف است.

Hypervisors

در حال حاضر چندین نرم افزار هیپو ویروس رایج برای هاست ابر وجود دارد. این روش های مختلف مجازی سازی برخی از تفاوت های کلیدی دارند.، اما همه آنها ابزارهایی را ارائه می دهند که یک هاست نیاز دارد که سرورهای مجازی را به صورت مجزا، نگهداری، انتقال و نابود کند.

KVM

KVM، کوتاه شده ی “ماشین مجازی مبتنی بر هسته”، زیرساخت مجازی سازی است که در هسته لینوکس ساخته شده است. وقتی که فعال شد. این ماژول هسته دستگاه لینوکس را به یک hypervisor تبدیل می کند، و اجازه می دهد. که سرور هاست مجازی را شروع کنیم. این روش در مقایسه با نحوه کار دیگر هیپنوریزورها است. زیرا KVM نیازی به ایجاد یا شبیه سازی اجزای هسته ای که برای هاست مجازی استفاده می شود نیست.

Xen

Xen یکی از رایج ترین مفاهیم در حال استفاده امروز است. بر خلاف KVM، Xen از یک میکرو هسته استفاده می کند که ابزارهایی برای پشتیبانی از سرورهای مجازی بدون تغییر هسته هاست فراهم می کند. Xen از دو روش متمایز مجازی سازی پشتیبانی می کند: paravirtualization، که نیاز به تقلید از سخت افزار را دارد، اما نیاز به تغییرات خاصی در سیستم عامل سرور مجازی و مجازی سازی با کمک سخت افزاری دارد که از ویژگی های سخت افزاری ویژه برای مقابله با سرور مجازی استفاده می کند می توانید از سیستم عامل های غیرقابل اصلاح استفاده کنید.

ESXi

یک hypervisor در سطح سازمانی است که توسط VMware ارائه شده است. ESXi منحصر به فرد است که هاست نیاز به یک سیستم عامل پایه ندارد. این به عنوان یک نوع hypervisor “type 1” نامیده می شود و به دلیل فقدان “واسطه” بین سخت افزار و سرورهای مجازی بسیار کارآمد است. با هیپنوتیزوریهای ۱ نوعی مانند ESXi، هیچ سیستم عامل نیازی به لود شدن در هاست نیست، زیرا هیپوویسیس به عنوان سیستم عامل عمل می کند.

Hyper-V

Hyper-V یکی از محبوب ترین روش های مجازی سازی سرورهای ویندوز است و به عنوان یک سرویس سیستم در ویندوز سرور در دسترس است. این باعث می شود Hyper-V یک انتخاب رایج برای توسعه دهندگان در محیط نرم افزاری ویندوز باشد. Hyper-V در ویندوز سرور ۲۰۰۸ و ۲۰۱۲ گنجانده شده است و همچنین به عنوان یک سرور مستقل بدون نصب موجود ویندوز سرور موجود است.

چرا هاست ابری؟

ویژگی های ارائه شده توسط مجازی سازی خود را به خوبی به محیط هاستینگ ابراز می کنند. سرور مجازی را می توان با طیف گسترده ای از تخصیص منابع سخت افزاری پیکربندی کرد، و اغلب می تواند منابع را اضافه یا حذف به عنوان نیازهای تغییر در طول زمان. برخی از هاست های ابر می توانند یک سرور مجازی را از یک hypervisor به دیگری با کمترین و یا هیچ خرابی یا یک سرور مجازی برای بارگیری در صورت شکست یک گره حرکت دهند.

سفارشی سازی

توسعه دهندگان اغلب ترجیح می دهند در یک VPS کار کنند زیرا کنترل آنها بر محیط مجازی است. بیشتر سرورهای مجازی که لینوکس در حال اجرا هستند لینوکس به طور پیش فرض دسترسی به حساب (root (administrator  یا sudo را دارند و به توسعه دهنده امکان نصب و اصلاح هرگونه نرم افزاری نیاز دارند.

مقیاس پذیری

سرورهای ابر در توانایی خود در مقیاس بسیار انعطاف پذیر هستند. روشهای مقیاس سازی به دو دسته گسترده تقسیم می شوند: مقیاس افقی و مقیاس عمودی. اکثر روش های هاست می تواند یک راه یا دیگری را اندازه گیری کند، اما هاست ابری در توانایی خود برای مقیاس افقی و عمودی، منحصر به فرد است. این به خاطر محیط مجازی است که یک سرور ابر ساخته شده است: از آنجایی که منابع آن بخش اختصاصی یک استخر بزرگ فیزیکی هستند، تنظیم این منابع آسان است یا تصویر مجازی را به دیگر هیپنوتیزورها تکرار کنید.

نتیجه

در حال حاضر، شما باید درک مفیدی از نحوه انجام سرویس هاست ابری داشته باشید، از جمله رابطه بین hypervisors و سرورهای مجازی که مسئول آن هستند، و همچنین نحوه هاست ابری با سایر شیوه های هاستینگ معمولی مقایسه کنید. با توجه به این اطلاعات، می توانید بهترین هاست را برای نیازهای خود انتخاب کنید.