چالشهای IoT

با افزایش تسلط IoT بر امور در قرن ۲۱ به دست می گیرد ، چالشهای فراوانی نیز در پیش روی آن قرار می گیرند.

 

 

با اینکه IoT پتانسیل فراوانی برای تغییر کسب و کار هم برای کارفرمایان و کارمندان و هم برای مشتریان دارد، اما کسانی که این شبکه ی نسل جدید را تا به حال پذیرفته و به کار گرفته اند ، هنوز باید کارهای زیادی انجام دهند. این افراد نه تنها تلاش می کنند تا شرکتشان بیشترین بهره را از یکپارچه سازی IoT را ببرد ، بلکه با گشودن یک مسیر جدید الگوی کسانی می شوند که هنوز در حال فکر کردن به این موضوع و تصمیم گیری برای استفاده از این امکان جدید هستند.

 

۱. برآورده کردن انتظارات مشتری

در دهه ی۹۰ دسترسی گسترده به اینترنت شیوه ی خرید مصرف کنندگان را تغییر داد . این دسترسی گسترده توجه مصرف کنندگان را از کالاهای استانداردی که به صورت انبوه تولید می شدند به کالاها و خدمات سفارشی معطوف کرد.

 

تا سال ۲۰۲۰ انتظارات مشتریان بیشتر از هر زمان دیگری خواهد شد . طبق گزارشی که به تازگی از سوی Salesforce منشر شده است ، ۵۷% مشتریان بیشتر مایلند تا با شرکتهای نوآور و دارای تفکر پیشرو معامله کنند و ۵۰ % نیز در صورتی که خواسته هایشان برآورده نشود ، بی میل نیستند که برند مورد استفاده ی خود را تغییر دهند.

 

۲. برطرف کردن نگرانیهای امنیتی

IoT در ابتدا به عنوان یک شبکه ی بسیار امن که برای ذخیره سازی و جابجایی اطلاعات محرمانه مناسب است ، معرفی شد. اگرچه امنیت IoT بطور متوسط از سایر اتصالات اینترنت و LAN بیشتراست ، اما در حقیقت IoT آن لایه ی غیر قابل نفوذی که برخی کاربران تصور می کنند ، نیست.

 

برخی از بیشترین نگرانیهای موجود به IoT و سرور ابری و سرور مجازی مربوط می شود. در تحقیقی که به تازگی انجام شده است ، پیش بینی شده است که تنها در اثر خرابی یک دیتاسنتر سرور ابری بالغ بر ۱۲۰ میلیارد دلار خسارت اقتصادی به وجود می آید. گزارشات همچنین بیانگر آن است که میزان جرائم سایبری به ۱ تریلیون دلار در سال رسیده است که در مقایسه با عدد ۳۰۰ میلیارد دلار که برای سال ۲۰۱۷ ثبت شده بود ، افزایش قابل ملاحظه ای دارد.

 

۳. به روز نگه داشتن سخت افزار IoT

یکپارچه سازی اطلاعات ، برای هر شرکتی ، چه از IoT استفاده کند و چه از سرور مجازی استفاده کند ، از چالشهای معمول به حساب می آید. با توجه به حجم بالای اطلاعاتی که از منابع متعدد به سیستم وارد می شود ، جدا کردن اطلاعات مفید و قابل استفاده از مطالب بی ربط و غیرقابل استفاده بسیار دشوار است.

 

ضروری است که حسگرهای IoT خود را مانند سایر وسایل الکتریکی بر اساس یک الگوی منظم تنظیم کنید. حسگرهای نسل جدید در دستگاههای مختلفی از قبیل دستگاههای کنترل کننده ی جریان ورودی ، دستگاههای ثبت نمودار ، دستگاههای اندازه گیری شدت میدان مغناطیسی و دستگاههای کنترل جریان الکتریسیته مورد استفاده قرار می گیرند و بدون کمک یک تیم متخصص و حرفه ای به سختی می توان جریان داده بین این دستگاهها را هماهنگ و یکسان کرد.

 

۴. غلبه بر مشکلات مربوط به اتصال

در حال حاضر IoT از یک مدل مشتری-محور متمرکز برای برقراری اتصال با سیستمها ، سرور مجازی و ایستگاههای مختلف استفاده می کند. از آنجا که IoT در ابتدای راه خود است ، این شیوه برای زمان حال مناسب است ، اما اگر صدها میلیارد دستگاه بخواهند یکجا و بطور هم زمان از شبکه استفاده کنند ، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مطمئناً در آن زمان کاربران با مشکلات جدی در عملکرد کلی ، اتصال و کارایی IoT روبرو خواهند شد.

 

۵. انتظار برای تصویب قوانین دولتی

با اینکه برخی از شرکتها به سرعت IoT را پذیرفته اند ، برخی دیگر هنوز در این مورد تردید دارند. در برخی موارد این شرکتها منتظرند تا مقامات رسمی دولتی با قوانین و استانداردهای جدید خود به این حوزه وارد شوند. با این وجود از آنجا که سرور ابری ، IoT و حتی اینترنت معمول مورد استفاده به هیچ شهر ، دولت و یا منطقه ای وابسته نیست ، چه کسی باید این قوانین را تهیه و تصویب کند ؟

 

مشکل قابل توجه دیگر ، تعداد زیاد دستگاههای متصل به IoT است. از آنجا که این دستگاهها به منابع مختلف از کشورها و فروشندگان مختلف تعلق دارند ، چگونه یک آژانس قانونگذار منطقه ای کیفیت اطلاعات وارد شده به آن را کنترل می کند؟

 

اگرچه بیشتر کارشناسان بر ضرورت وجود قوانین برای IoT توافق دارند ، اما هنوز استاندارد یا راهنمایی که عموم کاربران از آن تبعیت کنند ، در این مورد تنظیم نشده است.